Dziś mija 34 lata od śmierci mojej mamy. Pamiętam ten dzień bardzo dokładnie – każdy szczegół, każde uczucie. Chcę opisać, jak dowiedziałam się o jej śmierci, jak to było być 14,5-letnią dziewczyną, która nagle straciła mamę chorującą na białaczkę.
To bardzo emocjonalna opowieść o tym, czego nie można się przygotować, o pytaniu „Ale mama mnie kochała, nie?", które wykrzyknęłam przez łzy, o ostatniej nadziei, która umiera jako ostatnia, i o pustce, która pozostaje po stracie rodzica – niezależnie od tego, ile masz lat.
Jeśli ty także straciłaś/straciłeś rodzica lub potrzebujesz popłakać nad sobą – ten wpis jest dla ciebie.				
				
					Moje osobiste przemyślenia i "rozkminki" w pół roku po śmierci mojego taty
				
				
					Cztery lata temu spędziłam niezapomniane chwile z tatą w Portugalii. Dziś, gdy nasze urządzenie "Alexa" pokazuje te wspomnienia, serce ściska się z tęsknoty, ale też wypełnia wdzięcznością.
W tym osobistym wpisie dzielę się najpiękniejszymi momentami z naszego wspólnego czasu - od zabawnych przygód w basenie, przez nauki jazdy w ciasnym garażu, po głębokie rozmowy o przeszłości. Opowiadam też o tym, jak wygląda mój proces żałoby po stracie taty, jakie pytania sobie zadaję i jak znajduję drogę od bólu do akceptacji.
To historia o miłości, śmiechu, tęsknocie i o tym, jak wspomnienia stają się największym skarbem, jaki zostaje nam po bliskich osobach...				
				
					Dziś jest 26 kwietnia 2025 roku, dokładnie trzy miesiące od śmierci mojego taty. Tęsknię za nim przez pełnię księżyca, która stała się naszym duchowym połączeniem. To opowieść o żałobie, paradoksach wiary i o tym, jak znajdujemy pociechę w najmniejszych gestach pamięci.				
				
					Czasami jedna chwila może nauczyć nas więcej o miłości niż lata doświadczeń. Historia o tym, jak mój tata pokazał mi, czym jest prawdziwa cierpliwość i bezwarunkowa akceptacja – lekcja, która kształtuje moje podejście do związków do dziś. Wzruszające wspomnienie z Dnia Dziecka, które stało się fundamentem zrozumienia prawdziwej miłości w relacjach.				
				
					Mój pierwszy Dzień Ojca bez Taty. Ten wpis to osobista opowieść o stracie, miłości, wewnętrznych umowach i przemianie, która prowadzi do wolności.				
				
					Medytacja zmienia wszystko – nie tylko twoje samopoczucie, ale też twoje relacje i spojrzenie na świat. Przeczytaj osobistą historię o drodze do uważności i o tym, jak przestać żyć na autopilocie.				
				
					Pierwsze urodziny bez rodziców. Łzy, taniec, cisza, wdzięczność. O tym, jak śmierć uczy mnie życia, a taniec staje się moją modlitwą i sposobem na przetrwanie.				
				
					Ten wpis to osobista i bardzo szczera opowieść o ostatnim pożegnaniu z moim tatą. O miłości, wdzięczności i zaufaniu do życia. Jeśli doświadczył/ś straty, ten tekst może Cię poruszyć i przynieść ukojenie.				
				
					Czy czujesz, że rany z przeszłości ciągle wpływają na Twoje obecne relacje? Przeprowadzka z USA do Niemiec to tylko wierzchołek góry lodowej. Prawdziwy problem leży głęboko – w emocjach, które nosisz od dzieciństwa. Dowiedz się, jak rozpocząć proces uzdrawiania i dołącz do programu „Odbuduj miłość”. Nigdy nie jest za późno na wyleczenie ran.
				
				
					🚗 Czy parkowanie tyłem sprawia Ci trudność? Nie jesteś sam/a! Jako córka instruktora nauki jazdy wciąż mam z tym problem… 🤯 W tym wpisie dzielę się moją historią, anegdotami z Portugalii i USA oraz zastanawiam się, czy to oficjalnie nierozpoznana przypadłość! Sprawdź i daj znać, czy też tak masz! 🙃				
				
					Czy wiesz, dlaczego czasem nie czujesz się kochana, mimo że partner okazuje Ci uczucia? To może wynikać z różnych języków miłości. Poznaj sposoby wyrażania miłości i naucz się lepiej komunikować w związku!